Pek çok benzerliğe rağmen, yekpare flash sürücülerin normal USB ortamından çok daha fazla farkı vardır.

Ana özellikler, ekipmanın mimarisini oluşturan böyle bir cihazın bileşenlerinin sözde bir yekpare olması gerçeğini içerir. Tahmin edebileceğiniz gibi, bu tür cihazların adı buradan gelmektedir.

Dosyaların yanlışlıkla silinmesi veya bir diskin biçimlendirilmesi gibi hatalı kullanıcı eylemleri gibi mantık düzeyindeki ihlaller,

Medya denetleyici hatası.

Yukarıda belirtildiği gibi, yekpare bir flash sürücüyle çalışmak, bu özel ekipman türünden bazı deneyim ve kurtarma becerileri gerektirir. Monolitik cihazların özel dikkat ve yaklaşım gerektirdiğini söyleyebiliriz.

Ancak bu, GOST.LAB laboratuvarının personeli için karmaşık olan hiçbir şeyi gizlemez. Her türlü medya ile çalışıyoruz, her türlü hatayı ortadan kaldırıyoruz.

Diğer ortamlarda olduğu gibi, restorasyon önlemlerine başlamadan önce, dışarıdan bakıldığında gizlenen arızaları bile ortaya çıkararak, cihazın kapsamlı ve kapsamlı bir teşhisini gerçekleştiriyoruz.

Cihazın kişilerine erişim sağladıktan sonra, orijinal cihazın tam bir kopyasını oluşturduğumuz temelinde düşük seviyeli bir okuma gerçekleştiriyoruz. Diğer etkinlikleri sadece bu kopya ile gerçekleştiriyoruz.

İşin tamamlanmasının ardından kullanıcıya kurtarılan dosyaları sağlıyoruz.

Belki de flash sürücünüzü okumaya çalışırken bu mesaj sizi web sitemize yönlendirmiştir. Umarız Evet'i tıklamamışsınızdır. Bu mesaj, Windows'un dosya sistemindeki hatalar nedeniyle birimi okuyamadığını, ancak verilerin ve konumlarıyla ilgili bilgilerin çoğunun yerinde kaldığını gösterir. Bilgi, arızadan önceki haliyle neredeyse hiçbir kayıp olmadan geri yüklenebilir. Ancak "Evet" yanıtı verirseniz ve flash sürücüyü biçimlendirirseniz, bu, bilgi kurtarma işini önemli ölçüde karmaşıklaştıracaktır. Kurtarma işleminden sonra, ortamın kendisi biçimlendirilebilir ve daha fazla kullanılabilir. Mantıksal bir arızanın flash bellek arızasından nasıl ayırt edileceği aşağıda bulunabilir.

USB flash sürücülerdeki en yaygın mekanik hasar, USB konektörünün kırılmasıdır. Çoğu zaman, USB konektörlerinden çıkan flash sürücüler yanlışlıkla hem flash sürücünün kendisine hem de bilgisayardaki konektöre dokunup kırar. Bozuk bir flash sürücüyü kurtarmanın yolu, tasarımına bağlıdır. Bazı durumlarda, konektörü geri lehimleyebilirsiniz, diğerlerinde ise flaş bellek yongasının kendisini lehimlemeniz ve okumanız gerekir. Kural olarak, kurtarma işleminden sonra bir flash sürücü çalışır durumda kalırsa mekanik gücünü ve görünümünü kaybeder. Ayrıca, çeşitli türlerdeki flash sürücülerdeki mekanik hasar türleri hakkında bilgi edinebilirsiniz.

Oldukça nadirdir çünkü akımlar ve voltajlar sabit sürücülerdekinden çok daha düşüktür. Flash sürücülerdeki elektrik hasarının nedeni, kural olarak, ek USB konektörlerinin ana karta yanlış bağlanması, düşük kaliteli güç kaynaklarına sahip harici USB ayırıcıların kullanılmasıdır. Bu arızalı bir flash sürücüyü geri yüklemek için, bellek yongalarını lehimlemeniz ve okumanız gerekir. Flash sürücü denetleyicisi arızalandığından ve ayrı bir yedek parça olarak satılmadığından, yani değiştirilecek hiçbir şey yoktur. Ayrıca, neden başka bir flash sürücüden bir USB denetleyiciyi "sadece" alıp arızalı olanı düzeltemeyeceğinizi öğrenebilirsiniz.

Herhangi bir türdeki flaş ortamının en yaygın arızası. Flash bellek hücrelerinin fiziksel aşınmasının bir sonucudur. Bu durumda bilgileri kurtarmak için, özel bir cihazdaki tüm bellek yongalarını lehimlemek ve okumak ve flash bellek denetleyicisi tarafından kullanılan algoritmaya göre elde edilen dökümlerden bölüm görüntüsünü yeniden oluşturmak gerekir. Ayrıca, flash bellek yongalarını çalışan bir flash sürücüye lehimlemenin neden yararsız olduğunu ve dosyaları geri yüklemek için yongaları okuduktan sonra neden karmaşık işlemler yapmanız gerektiğini öğrenebilirsiniz.

İş - flash sürücü, eğlence - zor!
halk bilgeliği

⇡ Hemen düzeltin!

Mevcut gadget'ları onarmak, nankör ve genellikle kârsız bir iştir. Giderek daha az değiştirilebilir parça var, düzen yoğunlaşıyor ve bu arada fiyatlar (eşit işlevsellik ile) düşüyor. Bir zanaatkar, endüstriyel teknolojilerle rekabet edemez. Bununla birlikte, cep telefonu ve dizüstü bilgisayar tamircileri özellikle hayattan şikayet etmezler (bkz. 2011 makaleleri - ve). Bunun nedeni, kendilerinin de açıkladığı gibi, bileşenlerin kırılganlığıdır - ekranlar, kasalar, güç devreleri, bir dizi mikro devre ve güvenilir olmayan bağlantılar. Flash sürücüler - "USB ıslıkları" ve daha az ölçüde hafıza kartları - güvenle aynı yolu izliyor.

Hemen hemen her kullanıcı zaten en az bir flash sürücü arızası yaşamıştır ve çoğu muhtemelen şunu düşünmüştür: bunu kendiniz düzeltmek mümkün mü? Eski günlerde, modaya uygun bir gadget'ın maaşın üçte birine mal olduğu zaman, buna daha sonra kötü şöhretli kurbağa neden oldu - basit merak. Nitekim arızalı "anahtarlıklar" ile ilgili olarak vakaların en az %50-60'ı özel eğitim ve ekipman gerektirmeyen basit yöntemlerle tedavi edilmektedir. Neden denemiyorsun?

Günümüzde onarım, flash sürücülerin kapasitesindeki (ve dolayısıyla maliyetindeki) artış ve en önemlisi güvenilirliklerindeki düşüşle bir kez daha alakalı hale geliyor. Flash sürücü pazarı, düzenli fiyat savaşlarıyla şiddetli bir rekabet içindedir. Üreticiler maliyetin her kuruşundan tasarruf ederler ve ürünlerinin kalitesini çok fazla umursamazlar (bazı istisnalar dışında - pahalı amiral gemisi modelleri). Arızaların belirli bir yüzdesini fiyata dahil etmeleri ve arızalı cihazları garanti kapsamında değiştirmeleri daha kolaydır. Daha sonra flash sürücüye ne olacak - "şerif umursamıyor."

Ne yazık ki, genellikle kullanıcı için garanti hizmetleri mevcut değildir: ya belgeler kaybolur (birçok kişi bunları hatırlıyor mu, en azından makbuzu saklıyor mu?) garanti dışı bir durum. Gri ithalatlar ve düpedüz sahte ürünler hakkında ne söyleyebiliriz (İnternet bit pazarları bunlarla doludur - ne yazık ki vicdansız işler gelişiyor). Bu gibi durumlarda, kendi kendine onarım sorunu çözebilir ve arızalı anahtarlığı tekrar hayata döndürebilir.

Yekpare yapılar dışında tüm flash sürücüler aynı tiptedir ve oldukça basittir: bir USB konektörü, bir baskılı devre kartı, üzerinde bir düzine veya iki bağlama elemanı, bir denetleyici ve birden sekize kadar bellek cipsler (yüksek kapasiteli modellerde, genellikle çiftler halinde lehimlenirler, bir tür " sandviçler"). Onarım teknolojileri basittir ve bir havyası ve bir multimetresi olan herkes tarafından erişilebilir. Minimum elektronik kullanım becerileri de gereksiz olmayacaktır.

Başarılı onarım, yalnızca meşru manevi tatmin sağlamakla kalmaz, aynı zamanda maddi faydalar da sağlar. Görünen "ekstra" sürücü, verilerinizi daha esnek bir şekilde yönetmenize (örneğin, çoğaltmanıza) ve genel olarak daha sakin hissetmenize olanak tanır. Gözlemlere göre, yeniden canlandırılan cihazlar yenilerinden daha uzun yaşıyor - zayıf noktalar zaten ortadan kaldırıldı ve sahibi onlara daha dikkatli davranıyor.

Çoğu zaman, bozuk bir flash sürücünün sahibi kendisiyle değil, üzerine kaydedilen verilerle ilgilenir. Veri kurtarma (DR) teknolojileri, tüm cihazın sağlığıyla ilgilenmeniz gerekmediğinden, temelde onarımdan farklıdır. Bilgilerin depolandığı flash bellek yongaları çok nadiren arızalanır (kazaların %1-2'si). Kaderin iniş çıkışlarından hem mekanik olarak - kasa ve flash sürücü tasarımının kendisi tarafından (yongalar genellikle USB konektöründen, en stresli düğümden çıkarılır) ve elektriksel olarak - kontrolör ve kayışla korunurlar. İkincisi, ters polarite, voltaj dalgalanmaları veya statik deşarjlar dahil olmak üzere arabirim üzerinden etkileşimin tüm risklerini üstlenir. Aynı şey hafıza kartları için de geçerli.

Bu nedenle, çiplerdeki "ham" veriler kural olarak kaydedilir ve en güvenilir yol, tüm çiplerin lehimini çözmek, özel bir cihaz (programlayıcı veya okuyucu) kullanarak bunları fiziksel düzeyde çıkarmak ve bir dosya oluşturmaktır. Ortaya çıkan dökümlerden sistem görüntüsü. Kontrolörün algoritmasını yeniden oluşturmak gerektiğinden, son aşama en zor olanıdır. Üreticiler bu tür şeyleri ifşa etmeye hiç hevesli değiller, bu yüzden tersine mühendislik yapmalısınız - kötü şöhretli tersine mühendislik.

Emek yoğun kazıların sonuçları, bazen karar sistemi olarak adlandırılan bir veri tabanına düşer. Kolektif çabalarla birikmiş 3.000'den fazla çözüm, neredeyse tüm denetleyicileri taklit etmenize olanak tanır. Montaj için, çok pahalı (yaklaşık 1.000 Euro) ve ustalaşması zor olan özel bir yazılım kullanılır. Eski SSCB topraklarında ve diğer birçok ülkede, iki yazılım ve donanım sistemi en büyük popülerliği kazandı: Moskova şirketi Soft Center'dan Flash Extractor ve ACE Lab'den PC-3000 Flash SSD Sürümü (bu Rostov geliştiricisi sabit diskleri onarmak için kullandığı araçlarıyla da tanınır).

Flash Extractor kompleksinden okuyucu. Değiştirilebilir soketler, tüm ana tipteki çipleri bağlamanıza izin verir

Bu tür teknolojilerin uzmanların ayrıcalığı olduğu açıktır. Ancak bu, denetleyicinin yandığı veya yongalardaki servis bilgilerinin zarar gördüğü durumlarda tek seçenektir. Ardından, flash sürücü hiç tanınmaz veya verilere erişim sağlamaz ve denetleyiciyi iyi bilinen biriyle değiştirmek bile yardımcı olmaz (bu eski teknolojinin verimliliği yalnızca% 15-20'dir).

Donanım sorunları denetleyiciyi ve bellenimi etkilemiyorsa, onarımdan sonra veriler tekrar kullanılabilir hale gelir - tek atışta bir taşla iki kuş vurmak mümkündür. Doğru, böylesine karlı bir "çift", yalnızca atmış bir sigorta veya başka bir çemberleme elemanı gibi en basit durumlarda mümkündür. Bükülmüş bir USB konektörü veya bozuk bir kart (tamir için flash sürücülerin getirildiği tipik arızalar), ne yazık ki bunlar için geçerli değildir. Genellikle bu gibi durumlarda, ürün yazılımı uçar ve kartı tamir ettikten sonra bile dosyalara ulaşamazsınız.

Nedeni kullanıcıların kendisinde: elleriyle konektöre basarak hasarlı bir flash sürücüyle çalışmaya çalışıyorlar. Ve boşuna - hala istikrarlı bir temas elde edemezsiniz, ancak denetleyicinin sıçraması engellenir (defalarca bağlanmaya ve bağlantıyı kesmeye eşdeğerdir). Flash sürücü artık algılanmıyor ve bundan sonra basit çözümler artık işe yaramıyor.

"Infa" ya da sürücünün kendisine ihtiyacınız olup olmadığını seçmelisiniz. İlk durumda, kullanıcı profesyonel veri kurtarma bekliyor (eğer buna değerse ...) ve ikinci durumda - onarım, büyük olasılıkla bağımsız. Flash sürücüyü "yeni gibi" duruma getirerek daha önce kaydedilen her şeyi yok eder. Dolayısıyla onarım ve DR teknolojileri genellikle uyumsuzdur.

Flash sürücüler ve hafıza kartları nasıl bozulur? Ana arıza türlerini, nedenlerini ve ortadan kaldırma yöntemlerini göz önünde bulundurun.

⇡ Popüler Mekanik

Mekanik arızaları gözden kaçırmak zordur. Flash sürücülerle ilgili olarak bunlar, gövde kusurları, kırık kapaklar ve diğer hareketli parçalar, USB konektörünün hasar görmesi (en yaygın durum), baskılı devre kartı ve üzerindeki radyo elemanları üzerindeki çatlaklar ve yongalardır. Flash sürücüler nemi sevmezler ve boğulurlarsa veya sular altında kalırlarsa çalışmazlar.

Bunun istisnası, iç hacmin silikonla doldurulduğu pahalı ve daha nadir korumalı modellerdir (bunlar genellikle Extreme, Voyager, vb. pazarlama adlarını taşırlar). Bu arada, aynı silikon, donanım onarımları veya veri kurtarma sırasında çiplerin lehimini çözmeyi oldukça zorlaştırıyor - her pimin bir neşterle temizlenmesi gerekiyor. Yekpare yapılar birbirinden ayrılır: suya ve (hafif) darbelere nispeten dirençlidirler, ancak ciddi hasar kesinlikle ölümcüldür.

"Bir randevuda" gelen bu Corsair flash sürücünün tam anlamıyla silikondan yırtılması gerekiyordu

Kırık bir kasa, eksik bir kapak, sıkışmış hareketli parçalar bir flash sürücünün performansını etkilemeyebilir, ancak kullanımı sakıncalı hale gelir ve hatta zorlaşır, hizmet ömrü keskin bir şekilde azalır. Bükülmüş, kırışmış, kırılmış bir USB konektörüyle (diğer temas ihlallerinde olduğu gibi), flash sürücü ya tamamen çalışmaz ya da bir kez tanınır ve uzun sürmez. Hasarlı bir tahta kesinlikle onarım gerektirir, ancak bu her zaman başarıya götürmez - çok katmanlı bir yapının iç izlerini eski haline getirmek zordur.

Çatlak bir flash sürücü kapağı, en yaygın arızalardan biridir. Ucuz modellerde bu, bir veya iki aylık çalışmadan sonra olur.

Flash sürücülerin aksine, hafıza kartları için mekanik hasar genellikle ölümcüldür: onarım yapamazsınız. Kağıt kalınlığındaki bir baskılı devre kartı, herhangi bir ciddi darbeye maruz kalır - içindeki iletken yollar yırtılır ve bellek yongalarıyla teması kesilir. Evet ve çiplerin kendileri tüm "bilgilerin" kaybıyla çatlayabilir. Yani ortadan kaldırmak için sadece küçük hatalar ortaya çıkıyor.

Bu nedenle, SD kartların bir grup vücut yarısı ve (çoğunlukla) kaydı engelleyen bir kaydırıcının kaybı vardır. İkinci durumda, kart salt okunur hale gelir, ona hiçbir şey yazılamaz (kaydırıcının kendisi bir anahtar değildir, kart okuyucudaki yazma engelleme devresini mekanik olarak açar, böylece bazı cihazlarda yazma mümkündür). Kabuğu soyulmuş veya bükülmüş bir SD'yi takmak ve daha da önemlisi yuvadan çıkarmak zor olabilir. Kuvvet kullanımı (cımbız, kerpeten vb.) sadece durumu daha da kötüleştirir. Ayrıca, kartın tüm dolumunun er ya da geç kasadan düşme olasılığı da vardır - bu büyük olasılıkla cihazı bitirecektir.

Sabırsız bir kullanıcının elinde SD kart uzun sürmedi

Mekanik hasarın nedeni çoğunlukla kullanıcının ihmalidir. Flash sürücüler, bir bilgisayarın veya dizüstü bilgisayarın USB bağlantı noktasına çarpık ve keskin bir şekilde takılmıştır; yerleştirilmişse, el, ayak, çanta veya paspasla dokunulursa. Bilgisayarın dışında, "anahtarlıklar" yere düşürülür, üzerine basılır, oturulur, bir sandalyenin tekerleği tarafından ezilir vb. Flash sürücüler çamaşır makinesinde, sokak pisliğinde ve dökülen kahvenin altında kalıyor, denizlerde ve banyolarda yıkanıyorlar. Köpeğin dişlerinde olan sürücüleri görmem gerekiyordu.

Katlanan ve içeri çekilebilen parçalara sahip modeller, dönüşümler sırasında gereksiz efordan muzdariptir. Hareketli parçaların kendileri çok dayanıklı değildir ve ucuz yumuşak plastikten yapılmışlarsa çabuk yıpranırlar. Bu, özellikle çeşitli mandallar için geçerlidir - böyle bir "kendinden katlanan" flash sürücüyü bağlantı noktasına takmak zor olabilir. Kirli ve agresif bir ortamda (örneğin, anahtarların yanındaki bir cepte) aşınma büyük ölçüde hızlanır. Toz ve nem, bir kapakla korunmayan bir USB konektörüne kolayca girerek kontakların kirlenmesine ve aşınmasına neden olur (standartın gerektirdiği gibi her zaman altın kaplama olmaktan uzaktırlar).

Kingston flash sürücü bağlandığında katlanma eğilimindedir - çalışma konumunun kilidi silinmiştir. Kaydırıcı elle tutulmalıdır

Bir domuz ve üreticilerin politikasını koyar. Ucuz flash sürücülere tek kullanımlık mallar gibi davranırlar ve her şeyden tasarruf ederler. Dolayısıyla - dayanıksız bir kasa, bir hafta sonra bir kapak çatlıyor, tahtanın ince bir textolite, dikkatsiz, ortalama lehimleme. Daha pahalı modeller genellikle daha iyi yapılır ve mekanik olarak daha dayanıklıdır. Satın alırken onları seçmelisiniz. Doğru, para iddialı bir tasarıma gittiyse, o zaman dikkatli olmak daha iyidir - göz alıcı bir durumda kırılgan ve yavaş bir doldurma durabilir. Bu arada, bunlar çoğunlukla hediyelik kurumsal flash sürücülerdir - bunları iş için kullanmak mantıksızdır, sorunlar çok hızlı başlayacaktır.

Seçim hakkında daha fazlası. Hayatta, en güçlü flash sürücüler çok kompakt değil, yumurta şeklindedir. Önce uzun ve ince modeller kırılır. Kasada ne kadar fazla metal olursa o kadar iyidir - metal yalnızca güç sağlamakla kalmaz, aynı zamanda iyi ısı dağılımı da sağlar. Kapak, USB konektörünün tüm alanı üzerinde sürtünme ile tutulandan daha güvenilirdir - çıkıntılar-kelepçeler alanında çatlamaz. Kapağın bir kordon veya kablo ile kaybolmaya karşı sigortalanması iyidir. Bazen çıkarılan kapak flash sürücünün arkasına yerleştirilebilir - bu o kadar uygun değildir, ancak hiç yoktan iyidir.

Son zamanlarda moda olan açık konektör (metal bandaj olmadan, dört temas plakası görünür) güvenilirlik açısından başarısızdır: kolayca kırılır ve çizilir ve en önemlisi, yıkıcı statik etkilere maruz kalır. Ek olarak, genellikle yekpare bir tasarımla birleştirilir - zarif ve kompakt, ancak tamir edilemez. Örneğin, dizüstü bilgisayar masadan düşerse, takılan sıradan flash sürücünün konektörü basitçe kırılır, ancak monolit ikiye bölünerek hem kullanıcıyı hem de tamirciyi üzer.

Normal ve yekpare flash sürücüler için kırık konektör. İkinci durumda, onarımlardan bahsetmeye gerek yoktur ve veri almak bile büyük bir sorundur. Daire içine alınmış kişiler burada yardımcı olmaz.

Mekanik onarım, flash sürücünün işleyişini ve güvenilirliğini geri kazanmayı amaçlar, içeriği oldukça açıktır. Kendin yap düzeyinde, bu, kasayı yapıştırmak veya değiştirmek, uygun bir kapak seçmek ve benzerleridir. Çoğu durumda, siyanoakrilat süper yapıştırıcı, özellikle "kırılmaz" polietilen ve polipropilen dahil her türlü plastiği yapıştırmanıza izin veren bir aktivatör (heksan) ile kurtarmaya gelir. Gevşek veya bükülmüş bir USB konektörü için, bağlantı elemanları, özellikle yanlardaki kulaklar (bükülme yükünü alırlar ve önce çıkarlar) ve ardından temas noktalarının kendileri lehimlenmelidir. Konnektörü ters yönde kabaca düzleştirmek en iyi yöntem değildir: kart üzerindeki yakındaki izler genellikle yırtılır ve mümkünse tamiri oldukça karmaşıktır.

SD'de, kayıp bir kaydırıcı yerine, kibritin bir parçası kolayca yapıştırılır - ancak, zaten engelleme olasılığı yoktur, ancak çok az kişi bunu kullanır. Temas noktaları, özel bir "Kontaktol" aleti veya en kötüsü alkol-benzin karışımı ile pamuklu çubukla temizlenir. Aynı zamanda, antistatik hijyene (topraklama bilekliği, iletken masa ve zemin kaplaması vb.) uyulması veya çalışmadan önce en azından topraklanmış bir nesneye dokunulması tavsiye edilir. Kartların statik duyarlı olduğunu unutmayın.

Temas pedlerini bir büyüteç altında kontrol etmek faydalıdır - yaldızları çok şartlı olabilir veya hiç olmayabilir. Aşınmış, paslanmış, rengi atmış kontaklar (nemli bir ortamda saklanan ucuz kartlarda nadir değildir) - devreden çıkarma sinyali, böyle bir kart güvenilir bir şekilde çalışmayacaktır. Bu aynı zamanda microSD→SD adaptörleri için de geçerlidir.

⇡ İş yerinde yanmış

Flash sürücülerin elektriksel arızaları, öncelikle denetleyicinin ("yanma") arızasının yanı sıra SMD bağlama elemanlarındaki çeşitli kusurlardır: filtreler, sigortalar, dirençler, kapasitörler, dengeleyici, kuvars. Bu parçalarda bir kopma, bozulma, parametrelerde bozulma vardır (örneğin, dengeleyicinin çıkış voltajında, kontrolörün artık başlamadığı 3,3'ten 2,5-2,6 V'a düşme). Bu aynı zamanda, akım taşıyan yolların hasar görmesi ve parçaların zayıf teması da dahil olmak üzere kartla ilgili sorunları da içerir. Genellikle çalışma sırasında fabrika montaj kusurları ortaya çıkar (tamamen lehimlenmemiş bağlantılar, soğuk lehimleme, yıkanmamış akıdan kaynaklanan korozyon).

Bu filtre (beyaz daire içine alınmış) bir güç dalgalanmasından yandı. Standart işlem - benzeriyle değiştirme veya basitçe bir jumper'ı lehimleme

AB RoHS direktifinin (kurşun, cıva ve diğer zararlı maddeleri dolaşımdan uzaklaştırmayı amaçlayan) yürürlüğe girmesinden sonra temas sorunları gözle görülür şekilde arttı. Çevre dostu kurşunsuz lehimlerin uygulamada kaprisli olduğu ortaya çıktı: daha kötü yayıldılar ve temas yüzeylerini ıslattılar, daha yüksek bir erime noktasına sahipler ve daha az dayanıklıdırlar. Onlarla yüksek kaliteli lehimleme, yüksek bir üretim kültürü gerektirir ve küçük Çin fabrikaları bu konuda farklılık göstermez ...

Bu gibi durumlarda, flash sürücü çoğu zaman yaşam belirtisi göstermez, ancak bazen bilgisayarda şu şekilde tanımlanır: "Bilinmeyen USB aygıtı". Bu, özellikle flash bellek mikro devreleri kartla güvenilir olmayan bir temas halinde olduğunda meydana gelir (son zamanlarda sık görülen bir durum, flash sürücünün beceriksiz ellerde hafifçe bükülmesi ve bacaklardan birinin uzaklaşmasıdır). Zayıf lehimleme ile, cihaz yalnızca belirli bir konumda çalışabilir ve ardından kasayı elinizle bastırırsanız (genellikle USB konektörü alanında). Kusurlar yalnızca ısındığında ortaya çıkar ve soğuk bir flash sürücü iyi çalışır. Zamanla, çalışma kapasitesinin aralıkları daralır ve sonunda tam arıza noktasına gelir.

Flash sürücülerdeki ve hafıza kartlarındaki elektrik hasarı, içeri su girmesini de içerebilir - çoğu zaman sorunlara neden olan suyun kendisi değil, cihazın kullanımdan önce yetersiz kurutulmasıdır. Nemli bir flash sürücüye güç sağlamaya değer ve kontrolör kolayca arızalanır, bunun nedeni çıkışlar arasındaki kaçak akımlardır. Tabii ki, suya, özellikle deniz suyuna uzun süre maruz kalmak da banal korozyona neden olabilir, ancak bu ölümcül değildir: "boğulan" kameradan gelen hafıza kartının deniz dibinde bir yıl kaldıktan sonra çalıştığı bildirildi.

Elektrik hasarının nedenleri, dengesiz güç kaynağı, kullanıcının vücudundan veya PC kasasından statik elektrik boşalması ve ayrıca başta denetleyici olmak üzere sürücü parçalarının aşırı ısınmasıdır (bellek yongaları 100-120 ° C'ye kadar dayanabilir ve nadiren "yanabilir") ). Aşırı ısınma, sıkışık bir plastik kasada zayıf soğutma, uzun süreli aktif çalışma ve hatta sadece rölanti ile kolaylaştırılır. İpucu: Kullanılmayan flash sürücüyü USB bağlantı noktasından ve hafıza kartını kart okuyucu yuvasından çıkarın - işletim sistemi sürücüsüne bağlı olarak oldukça ısınabilirler ve bu pek tahmin edilemez.

Birkaç risk faktörünün bir kombinasyonu özellikle tehlikelidir. Örneğin, 5 V'luk artan bir voltajla, flash sürücü çok daha fazla ısınır ve özellikle yazma için yoğun bir veri akışı onu kolayca bitirebilir. Model ne kadar verimli (ve daha pahalı) olursa, bu koşullar altında aşırı ısınma riski o kadar artar. Bu aynı zamanda hafıza kartları için de geçerlidir - seri çekim veya film sıfırlamaları sırasında yüksek hızlı SD'nin hasar gördüğüne dair raporlar vardı.

Flash sürücülerin ve ucuz masaüstü kasalarının ömrünü azaltın: Ön paneldeki USB bağlantı noktaları, tüm parazitleri toplayan korumasız bir kabloyla ana karta bağlanır. Bu, bağlı cihaza çalışmasını etkileyen ekstra bir yük verir - çökmeler, yavaşlamalar ve artan ısı. Bu tür koşullar altında, özellikle topraklanmamış kablolamada arıza olasılığı oldukça yüksektir.

Lehimleme kusurlarının tezahürü, artan mekanik yükler, özellikle değişen (bükülmüş-bükülmemiş), ayrıca düşme ve çarpmalarla kolaylaştırılır. Flash sürücüler darbeye dayanıklı sürücüler olarak kabul edilmelerine rağmen, devrelerinde genellikle kuvars rezonatör bulunur. Ve bu (tipik SMD paketlerinde), bir metre yükseklikten düşmeye bile dayanamayan oldukça kırılgan bir parçadır. Kuvars çatlamışsa veya temas noktalarından uzaklaşmışsa, flash sürücü şu şekilde algılanır: "Bilinmeyen USB Aygıtı" sıfır VID / PID kodları ile çalışmak için uygun değildir. Hatalı denetleyici kişileri tam olarak aynı şekilde görünür; tamamen yazılım hataları nadir değildir (aşağıdaki ayrıntılara bakın).

Bunun bir donanım revizyonuna ihtiyacı var. Bir multimetre, ince uçlu 25-30 W'lık bir havya ve teknik bir saç kurutma makinesi olmadan yapamazsınız: bağlantıları halkalamalı, lehimlemeyi güçlendirmelisiniz (tahtayı sıcak hava ile ısıtmak genellikle yardımcı olur), hasarlı temas noktalarını eski haline getirmeli veya akım taşıyan izler - öncelikle USB konektörüne bitişik olanlar. Arızalı parçalar değiştirilir. Çemberleme elemanlarından bahsediyoruz - çoğu zaman dirençler (jumper rolünü oynayan sıfır değerler dahil), kuvars ve 3,3 V'luk bir dengeleyici.

Önceden, flash sürücüler genellikle sinyal devrelerindeki güç sigortalarını ve endüktif gürültü filtrelerini bozuyordu. Bu, analoglar ve hatta banal şantlar seçilerek tedavi edildi ve kırılan ayrık stabilizatör sorunsuz bir şekilde değiştirildi (sorun fiyatı 20 ruble). Doğru, bazen tahta açıldığında sigara içiyordu - bu, ilk arızalanan kontrolörün olduğu ve değiştirilen parçanın bir sigorta gibi çalıştığı anlamına gelir.

Modern modellerde artık böyle unsurlar yok - üreticiler bunları "optimize etti". Tüm darbeler kontrolör tarafından alınır. Stabilizatör de oraya entegre edilmiştir, bu nedenle arızası (çipin anında ve dayanılmaz ısınmasıyla tanınır), ayrıca kontrolörün aynı ürün yazılımı sürümüyle (çip işaretlemenin ikinci veya üçüncü sıraları) tamamen aynı modelle değiştirilmesini gerektirir. . Çalışmayan kuvars, 12 MHz üretiminin olmamasıyla tanımlanır; bunun için en azından radyo amatörleri için C1-94 hatıra tipinde basit bir osiloskopa ihtiyacınız var.

Hoş bir istisna, yeni USB 3.0 flash sürücü modelleridir. Yüksek hızlı bir cihaz önemli bir akım tüketir (standart olarak 900 mA'ya kadar, gerçekte boşta 150-250 mA ve yük altında 300-600 mA), bu nedenle tasarımcılar bu sefer anahtarlama tipi olan ayrı bir regülatöre geri döndüler. yanı sıra kısma filtreleri. Böyle bir eleman tabanıyla, flash sürücüler daha bakım yapılabilir hale geldi.

Çoğu durumda, flash bellek yongalarını değiştirmek pratik değildir - bunlar nispeten pahalıdır ve flash sürücüyü lehimledikten sonra, yeterli deneyim veya gerekli yazılım yoksa çalışmayabilecek tam teşekküllü bir yazılım onarımı gerekir. Denetleyici ayrıca tuhaf bir şeydir: bu tür mikro devreler perakende satışta satılmaz (1000 parçalık bir parti sipariş etmezsiniz), bu nedenle bağışçılardan yalnızca hizmet verilebilir kopyalar alabilirsiniz. Çalışan bir sürücüyü sökmek oldukça aptalca, bu nedenle başka bir nedenle ölen flash sürücüler var. Mevcut kontrolör çeşitliliği göz önüne alındığında (her model, genellikle üretici yazılımıyla uyumsuz olan çeşitli modifikasyonlarda mevcuttur), çok sayıda bağışçıya ihtiyaç duyulacaktır - en az birkaç düzine. Profesyonel olmayan bir tamircinin bu tür birikintileri bulması pek olası değildir.

Yanan denetleyici fiziksel olarak hasar gördü, ancak bu nadir görülen bir durumdur. Donanım arızaları genellikle dışarıdan görünmez.

Teknolojik zorlukları unutmayalım - bir amatör için önemli olabilirler. 64 veya 48 pini 0,4-0,5 mm'lik bir adımla (sırasıyla kontrolörlerin ve bellek yongalarının tipik ambalajı) eğrilik, "sümük" ve temassız lehimlemek, özellikle de araçlar en iyisi değilse o kadar kolay değildir. Çoğu durumda donanım onarımlarının çemberleme elemanlarının değiştirilmesiyle sınırlı olmasının nedeni de budur.

"Boğulanlar" da dahil olmak üzere ıslak flash sürücülere gelince, cep telefonları için geliştirilen üç aşamalı teknoloji onlar için geçerlidir. Tahta önce temiz, tercihen damıtılmış suda tuzlardan ve kirden yıkanır, ardından izopropil alkole daldırılır (% 99,7'lik bir konsantrasyona sahiptir ve örneğin mikro devreler altında bulunan kılcal yarıklardan suyu aktif olarak uzaklaştırır) ve son olarak ılık hava ile kurutulur . Aynısını vücut parçalarıyla da yapın. Montajdan önceki son kurutma birkaç saat sürmelidir.

Bu arada, mutlak alkolü kurutucu olarak ilk kullanan D.I. Mendeleev. 1890'da, piroksilinin (dumansız tozun temeli) kurumasını tamamen güvenli olan alkolle dehidre ederek değiştirmeyi önerdi. O zamandan beri tüm dünyada barut üretiminin bu aşaması sadece Mendeleev yöntemine göre gerçekleştiriliyor.

Doğal olarak, bu tür tüm çalışmalardan önce, bazı durumlarda daha sonra mekanik onarım gerektiren flash sürücünün sökülmesi gelir (yapıştırıcı veya kırılgan tek kullanımlık mandallar üzerine monte edilmiş yapılar vardır). Modellerin çeşitliliği onları sınıflandırmayı zorlaştırır. Çoğu durumda, gövde iki yarıdan oluşur veya dolgunun yerleştirildiği bir manşon şeklindedir. Parçalar bir vida (daha iyi), sürtünme veya gizli mandallar (daha kötü) ile tutulur. Her durumda, tahtaya erişemiyorsanız, daha fazla onarım kontrendikedir.

Fantastik, sıra dışı modelleri anlamak, sıradan meslektaşlarına göre daha zordur.

Bu materyalin ikinci bölümünde, size flash sürücülerin yazılım sorunlarını ve bunların nasıl çözüleceğini tanıtacağız ve ayrıca bir flash sürücüyü bozmaktan nasıl kaçınacağınıza dair bazı ipuçları vereceğiz. Çok yakında ekranlarınızda!

Mikro SDHC, bazı flash sürücü türleri gibi, yekpare olanlar kategorisine ait sürücülerdir. Bu tür flash sürücülerin önemli bir özelliği, tasarım ve üretim teknolojisidir.

Daha iyi anlamak için, önce kısaca, size tipik bir flash sürücünün tipik tasarımından bahsedeceğim.

Kazıma öncesi ve sonrası Micro SD HC hafıza kartı:

Scarabing öncesi ve sonrası yekpare flash sürücü:

Bir "klasik flash sürücünün" tipik tasarımı:

1. Baskılı devre kartı;
2. Voltaj regülatörü;
3. Denetleyici;
4. Bellek yongası (1-4 adet);
5. USB arabirimi.

Yekpare flash sürücüler, teknolojik ve görsel olarak tipik bir flash sürücüden çok farklıdır. Her şeyden önce, fark, burada bellek ve denetleyicinin USB konektörü gibi tek parça olması gerçeğiyle ilgilidir. Bir monolitten veri kurtarmak için, en zor aşamanın iki kontrol kontağını incelemek olduğu çok fazla iş yapmak gerekir: GND (3,3 V güç kaynağı) ve DATA (veri aktarımı). Araştırma çalışmasına başlamadan önce, aynı donör hafıza kartını (tamamen kullanılabilir) bulmanız gerekir. Bağışçı için, doğru kişileri araştırmak ve bulmak için çalışmalar devam ediyor. Yekpare sürücülerden veri kurtarmanın tüm aşamaları birkaç noktaya ayrılmıştır.Hafıza kartlarından veri kurtarma hizmetini daha ayrıntılı olarak tanıyabilirsiniz.

İşin aşamaları (bağışçının zaten müsait olması şartıyla):

1) Temas noktalarına doğrudan erişim elde etmek için sürücünün kapağını kazımak (bu genellikle bir ciladır);

2) "Yaşayan" bir donör üzerinde araştırma;

3) Gerekli kişileri donanım ve yazılım sistemine bağlamak için bir istemci sürücüsünü kazımak PC3000 Flaş ;

4) Daha sonraki işlemleri için bellekteki Dökümleri Okuma;

5) Alınan Dökümün incelenmesi, ön analizin yapılması, denetleyicinin çalışmasının benzetilmesi ve sürücünün ilk veri görüntüsünün elde edilmesi;

6) Kurtarılan dosyaların kontrol edilmesi ve müşteriye verilmesi.

İşin aşamaları çok basitleştirilmiş bir şekilde açıklanmıştır ve yekpare flash sürücülerden dosyaları kurtarma işinin tüm karmaşıklığını ortaya çıkarmaz. Çok pahalı zaman ve ekipman gerektiren oldukça emek yoğun çalışma nedeniyle. Bu nedenle, bu tür işlerin maliyeti, klasik flash sürücülerin ve hafıza kartlarının fiyatından çok daha yüksektir.

Yekpare sürücülerin standart maliyeti 2.500 UAH'dir. ve 5 ila 15 iş günü.

Belki zamanla, prosedür veri kurtarma yekpare bir hafıza kartından \ USB flash sürücü basitleştirilecek, bu da maliyeti düşürecek ve bu tür siparişlerin zamanlamasını azaltacaktır. Şu anda, Kiev'de sadece birkaç şirket bu tür hizmetleri sağlıyor. Yekpare flash sürücülerden veri kurtarmanın yüksek nitelikli bir uzman, engin deneyim ve pahalı ekipman için çok zaman gerektirmesi nedeniyle, bu, birçok CVI'nın bu tür hizmetleri sağlamayı reddetmesine neden olur.